Geschiedenis

Wie zijn The Merchtem Cats?

Wie aan Merchtem denkt, denkt bijna automatisch aan de steltenlopers. Deze legendarische volkssporters liggen ook aan de basis van de lokale baseballclub. In 1983 trok de vereniging steltenlopers immers naar de Verenigde Staten. Daar raakten enkele jongens gebeten door de baseballmicrobe. Ze brachten dan ook een handschoen, een knuppel en een reglementenboekje mee terug naar Merchtem. Samen met een aantal vrienden begonnen ze op zondagnamiddag iets te spelen wat van ver op baseball geleek. Iedere training werd steevast afgesloten met een frisse pint bij iemand thuis.

Toen men in 1985 ontdekte dat er een heuse federatie bestond in België, was het groepje vrienden al aardig gegroeid. De club uit Merchtem schreef zich in 1985 dan maar in bij de Koninklijke Belgische Baseball en Softball Federatie ( KBBSF) onder de naam “The Cats” (de eerste petten waren immers voorzien van het logo “CAT” van Caterpillar). De kersverse club kreeg het stamnummer 35 mee en trad in 1986 voor het eerst aan in de Belgische competitie. Er werd uit wat sloopafval een clubhuis in elkaar getimmerd om na de wedstrijden wat na te kunnen praten.

Baseball sloeg duidelijk aan in Merchtem. In 1988 waren er reeds voldoende leden om een reserveploeg in te schrijven in de competitie. Daarnaast werd er ook een damesploeg opgericht. Zij spelen vandaag nog steeds in de nationale Softbalcompetitie. Op sportief vlak waren het ook de dames die het eerst een groot succes behaalden. In 1995 werd de titel in 2^de Nationale maar net gemist. De laatste wedstrijd tegen de rechtstreekse concurrent werd nipt verloren. Ondanks alles was de tweede plaats een prachtige prestatie van de dames.

In 1995 startte de club met jeugd. Eerdere pogingen om jongeren een plaats te geven binnen de club waren mislukt, maar onder impuls van een aantal enthousiaste leden lukte het deze keer wel. Vandaag de dag kan de club dan ook steunen op een goed uitgebouwde jeugdwerking. Vanaf de leeftijd van 5 jaar kunnen jongens en meisjes terecht bij The Cats. In 1998 behaalden de miniemen de nationale titel in de zachtebalcompetitie. Dit was de kroon op het werk voor de nog prille jeugdwerking. Als beloning voor de eerste titel ooit voor een Merchtemse baseballploeg, trokken de jeugdspelers en -begeleiders een jaar later naar de USA. Dit gaf de jeugdwerking het nodige elan en zorgde voor een boost aan jeugdspelers waar de club ook vandaag nog de vruchten van plukt.

1999 was daarentegen een minder goed jaar op sportief vlak voor het herenteam. Voor het eerst in het bestaan van de club werd er gedegradeerd. Naast het feit dat er volgend jaar in 3^de Nationale zou gespeeld moeten worden, dreigde de club haar speelveld te verliezen. Omwonenden waren het immers grondig beu om alsmaar ballen in hun tuin te zien belanden. Ze vonden dat het niet meer veilig was met een baseballclub zo dicht bij de huizen. Begin 2000 werd er dan zwaar geïnvesteerd in een hogere afsluiting om de buren beter te beschermen.

2000 was in vele opzichten het jaar van de ommekeer. Op bestuurlijk vlak zorgden een aantal nieuwe krachten voor een frisse wind. Ook op sportief vlak werd er serieus vernieuwd. Een aantal jonge talenten van eigen kweek kregen hun kans bij de eerste ploeg. Verder werd er voor het eerst gewerkt met een echte trainer. Onder leiding van de Amerikaanse coach Charles Nez werd in 2000 de titel in 3^de nationale veroverd. Na een verblijf van amper 1 jaar in 3^de klom het herenteam al naar 2^de Nationale. Het jaar nadien werd het huzarenstukje nog eens overgedaan door de titel te behalen in 2^de Nationale. Voor het eerst in de geschiedenis van The Cats zouden de heren in de hoogste reeks aantreden.

De promotie naar de hoogste afdeling verliep echter niet van een leien dakje. Het veld moest worden uitgebreid en ook op financieel vlak zou het een zware dobber worden. De uitdaging om op het hoogste niveau te kunnen spelen, zorgde er echter voor dat vele leden extra gemotiveerd waren om inspanningen te leveren. Al het nodige voor de promotie werd dan ook gerealiseerd. Hoewel het verblijf slechts van korte duur was, was het jaar 2002 toch een uniek jaar in de geschiedenis van The Cats.

Na het korte verblijf in 1^ste afdeling, nam Merchtem haar plaats aan de top in 2^de Nationale weer in. The Merchtem Cats bereikten tussen 2003 en 2006 elk jaar de play-offs (de eindronde tussen de beste 4 ploegen). In 2004 werd opnieuw de titel behaald, maar de club koos ervoor om het jonge talent nog wat te laten rijpen in 2^de Nationale. Toch was het duidelijk dat het nieuwe enthousiasme dat zich meester had gemaakt over de ploeg, haar vruchten vroeg of laat zou afwerpen.

Om de jeugd mee te laten profiteren van het nieuwe enthousiasme binnen de club werd er in 2005 een nieuwe stage in het buitenland georganiseerd. Dit keer trokken de jeugdspelers en hun begeleiders naar Olivet in Frankrijk. Tijdens de Paasvakantie werd daar een week intensief getraind. De vele ouders die bij dit project waren betrokken vonden het zo’n succes dat ze zich engageerden om van de stage een jaarlijkse gebeurtenis te maken. Om het financieel haalbaar te houden zal er slechts om de twee jaar naar het buitenland gegaan worden. Toch lijkt de jeugdwerking zich meer en meer te profileren als de belangrijkste activiteit van de club.

In 2007 werd het jaar van de bekroning voor heel de club. Voor het eerst in de geschiedenis werden er maar liefst 7 ploegen ingeschreven in competitie en waren The Cats dus vertegenwoordigd in alle categorieën. De club telde bovendien voor het eerst in haar geschiedenis bijna 120 leden.

De miniemenploeg (spelertjes van 10 tot 12 jaar) behaalde een knappe 2^de plaats en bevestigde daarmee de vooruitgang van de hele jeugdwerking. Natuurlijk ging de meeste aandacht naar de titel van het fanionteam in 2^de Nationale. The Merchtem Cats maakten hun favorietenrol waar en pakten de titel met veel vertoon. Op weg naar de 2^de titel in 4 jaar verloren The Cats slechts 3 wedstrijden. Des te opmerkelijk was het feit dat ook de reserveploeg de titel kon binnenhalen, zij het in 3^de Nationale. Of het een unicum is weet men niet met zekerheid, maar feit is wel dat het een ongelofelijk knappe prestatie is om in 2 verschillende reeksen kampioen te spelen.

In samenwerking met de gemeente werd er hard gewerkt om het nieuwe speelveld klaar te krijgen tegen het seizoen 2008. In het nieuwe sportcomplex is er plaats voor één van de mooiste en grootste velden in België. Dankzij deze nieuwe infrastructuur kon de club definitief aansluiten bij de top in België.

Naast een schitterend speelterrein konden spelers en coaches eindelijk beschikken over kleedkamers en douches. Dit zorgde er niet alleen voor dat de spelers zich konden verfrissen na trainingen of wedstrijden, maar dat men ook niet meer beschaamd moest zijn om nieuwe spelers of supporters te ontvangen.

Daarnaast kon het nieuwe complex een mooie, rustige en aangename plaats zijn om zowel sportieve als extrasportieve activiteiten te laten doorgaan. De grote Cats-familie vond dus meer dan ooit een thuis op en rond het nieuwe complex.

Op sportief vlak traden de heren in 2008 opnieuw aan in de hoogste afdeling. De extra ervaring die de spelers en coaches opdeden in deze afdeling werden overgedragen aan alle andere clubleden zodat iedereen er beter van kon worden. Bovendien zorgde deze promotie voor een extra boost van motivatie voor de talrijke vrijwilligers van de club. Dankzij de extra media-aandacht en naamsbekendheid trok de club nog meer leden aan en bleef zo nog verder groeien.

In tussentijd bleven ook de dames niet stil zitten. Zij evolueerden van een groepje plezierhebbende vriendinnen tot een heuse topploeg aangevuld met een stevige, te duchten reserveploeg. Velen menen dat het plezier maken op én naast het veld namelijk gezorgd heeft voor de ongelofelijke leercurve. Hoewel een goede begeleiding uit binnen- en buitenland hier misschien ook iets mee te maken kan hebben. Ze klommen geleidelijk, maar vastberaden de competitieladder op om in 2017 te promoveren naar 1^ste afdeling. In hun eerste seizoen slaagden ze er meteen in om klasbakken als Brasschaat en Greys te verslaan waardoor ze meteen in de Gold League terecht kwamen. Dat hebben er hen nog niet veel voor gedaan.

Bij de jeugdteams was (en is nog altijd) vooral de beleving belangrijk, maar dankzij de ervaring die het begeleidingsteam opbouwde de daaropvolgende jaren werd de kloof met de topteams weggewerkt met als bekroning de oprichting van een volwaardige juniorenploeg in 2017.

Individueel worden er alsmaar meer spelers opgenomen in de Vlaamse en Nationale selecties.

Zo telde de 14-koppige Flanders West Little League-selectie van 2017 maar liefst 11 Cats-jeugdspelers. Tijdens deze trainingen en wedstrijden leren de spelers en speelsters zoveel bij dat ze er niet alleen zelf beter van gaan spelen, maar dat hun hele team er beter van kan worden. Bovendien zijn de selecties het bewijs dat de jeugdwerking van The Merchtem Cats goed bezig is.

De toekomst

The Merchtem Cats hebben dus toch al een hele geschiedenis achter de rug. Het is echter vooral de toekomst van de club die het huidige bestuur tracht veilig te stellen. In de nabije toekomst staan er een aantal zeer uitdagende projecten op het programma die de toekomst van de club zeker positief zullen beïnvloeden.

De club telt ondertussen vier heren-, twee dames-, een junioren-, een kadetten-, twee miniemen-, een pupillen-, een peanuts- en recreantenploeg(en). Goed voor meer dan 200 spelende leden, gecoacht door een team van professionele coaches en vrijwilligers onder leiding van drie Amerikaanse coaches. Dit alles wordt door een gemotiveerde bestuursploeg en een hele schare vrijwilligers in goede banen geleid.

Zowel dames, heren als kadetten en miniemen spelen met één ploeg in de hoogste divisies.

Er worden kosten noch moeite gespaard om alle spelers een topbeleving en –begeleiding te bezorgen. Zo worden er sinds enkele jaren indoor winter- en conditietrainingen gegeven en vanaf winter 2017-2018 ook pitching clinics. Dit om het seizoen met zomertrainingen, binnen- en buitenlandse stages en wedstrijden goed voor te bereiden.